پيام

عبدالله افشاري
98/6/2

+ [تلگرام] فقط بالا رفتن از ديوار مردم نيست وقتي پزشکي براي «نفع رساندن» به همکار و رفيق راديولوژيست خود، بيمار بي خبر از همه جا را به او حواله ميکند، اين دزدي است! وقتي راننده تاکسي مسافر شهرستاني ناآشنا را در شهر دور خودش مي چرخاند و دو برابر کرايه ميگيرد، اين دزدي است! وقتي تعميرکار ماشين با دست هاي چرب و چيلي و درحاليکه عرق پيشاني اش را پاک ميکند، براي تعويض يک پيچ از شما دويست هزارتومان ميگيرد، شما نميدانيد و تشکر هم ميکنيد، ولي خودش ميداند که حق العمل اش پنج هزار تومان است، اين دزدي است! وقتي کارمند مملکت به جاي کار، ميگويد سيستم قطعه و بازي مي‌کند و فيلم دانلود ميکند، اين دزدي است! وقتي به جاي حل کردن مشکل مردم، مدام وعده ميدهيد، اعتماد آنها را مي دزديد و در ادامه ايمان و دين و باورش هم به خدا کمرنگ ميشود، اين دزدي‌ است! وقتي استاد بدون مطالعه وارد کلاس ميشود و براي پر کردن وقت کلاس از دانشجوها ميخواهد يکي يکي بيايند و کنفرانس! بدهند، اين دزدي است! وقتي کارخانه داري به جاي ليمو، اسيد سيتريک مي ريزد توي شيشه و به اسم آبلميوي خالص به خلق الله ميفروشد، اين دزدي است! وقتي مامور بهداشتي اينها را مي بيند و صورتش را آنطرف ميکند، اين دزدي است! دزدي فقط جيب بُري توي اتوبوس نيست، دزدها هم هميشه روي دست شان خالکوبي هاي گنده ندارند و کاپشن خلباني نمي پوشند! دزدها ميتوانند بوي خوش ادکلن بدهند، ساعت گرانقيمت ببندند، ميتوانند لباس مارک دار بپوشند و حرفهاي قلمبه سلمبه هم پست کنند و بزنند، اما وقت و عمر مردم را بدزدند! دزدهاي تابلودار! دزدهايي که دست و پايشان را خالکوبي اژدها ميکنند، به مراتب از دزدهاي کت و شلوار پوش و ادکلن زده قابل تحمل ترند! احساس مسئوليت و وجدان داشته باشيم مطمئن باشيم چوب خدا صدا ندارد دزدي نکنيم تا مملکتمان اصلاح شود t.me/joinchat/AAAAADvhhZYvrpKUO5XpTQ

شکار لحظه ها 98/6/9